Bory Dolnośląskie dawniej Puszcza Dolna (niem. NiederschlesischeHeide) obejmują jeden z największych w Polsce zwartych kompleksów leśnych o powierzchni 172 093,4 ha. Objęte zostały w 2011 r. ochroną jako obszar NATURA 2000 (PLB 020005 – Obszar Specjalnej Ochrony ptaków).
W Borach Dolnośląskich dominującym gatunkiem jest sosna, ale występują też liczne odmiany dębu, buki i inne drzewa liściaste. Płaski krajobraz urozmaicają wzniesienia, z których najwyższe to Czartowska Góra o wysokości 247 m n.p.m. (gm. Węgliniec), meandrujące doliny rzeczne (między innymi Nysy Łużyckiej, Kwisy czy Bobru), odcięte starorzecza i liczne śródleśne stawy. Występują tu również niewielkie pustynie (kozłowska i strachowska), wydmy śródlądowe, a w zagłębieniach terenu torfowiska.
Bory Dolnośląskie znane są z wielkiej obfitości grzybów i jagód oraz licznych produktów regionalnych, z których najsłynniejszy jest miód wrzosowy. Dzięki dużej powierzchni niezamieszkanych przez człowieka ostępów, spotkać można wiele gatunków ptaków drapieżnych (bielik, jastrząb, kania czarna) i dużych ssaków (jeleń, sarna, dzik). Coraz częściej występują tu również wilki.